Over breuklijnen en stevigheid

Het is maandagochtend, na een frisse ochtend wandeling, stap ik met een kop koffie mijn werkplek binnen. De dag ligt uitnodigend op me te wachten, ik heb er zin in. Vanochtend heb ik mijzelf de ruimte gegeven stil te staan bij het thema rouw en verlies en wil ik luisteren naar wat mijn hart hierin te zeggen heeft.
Ik pak een aantal boeken die ik hier eerder over heb gelezen en ga aan mijn werktafel zitten. Terwijl ik een slok koffie neem kijk ik naar buiten en zie hoe een de ganzen familie zich in kolonne gracieus door het water beweegt. Ik laat de stilte op mij inwerken en ik vertraag. Ik open mijn hart om te ontvangen en om uit te reiken.
Een onverwachte ontdekking
Ik blader wat door de boeken en lees onderstreepte passages. En terwijl ik zo aan het bladeren ben valt mijn oog in eens op twee losse stukjes papier. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en het wordt warm in mijn hart. In mijn gedachten ga ik terug naar een aantal maanden geleden. Ik was bezig met het onderzoeken waar mijn roeping ligt en hoe ik van betekenis kan zijn. En las een kaartje uit de flow-kalender, waarop stond:
‘Waar de behoeften van de wereld en jouw talenten elkaar kruisen, daar ligt jouw roeping’
Aristoteles
Ik scheurde het kaartje uit de kalender, want het gaf mij richting. Ik koesterde deze zin in mijn hart. En dacht na over mijn talenten en wat ik zie als ik om mij heen kijk. Welke behoefte van de wereld ontvouwt zich voor mijn oog? Het kaartje ging met mij mee, bleef slingeren op tafel en op een dag toen ik beneden kwam lag het kaartje in twee stukken gescheurd. Wat baalde ik hiervan. Besluiteloos bleef ik met de twee losse delen in mijn handen staan, zal ik het weggooien of bewaren? Ik legde het weg. Een paar dagen later kreeg ik van een vriendin een kaart, met wat schetste mijn verbazing hetzelfde kaartje. Ik zag het als een bemoediging van boven en hing deze kaart op in mijn keuken.
En dan nu vandaag, ineens zie ik weer die twee losse stukken van dit kaartje. Voorzichtig pak ik de twee stukken vast en schuif ze tegen elkaar aan en bekijk het nog eens goed. In een fractie van een seconde besluit ik deze twee stukken vast te maken met plakband. Het kaartje is mij echt te dierbaar ook al is het stuk. Ik kan er geen afstand van doen. Als ik het heel gemaakte kaartje in mijn handen lees voel ik het stromen in mijn hart. Ik zie een parallel tussen mijn roeping en dat kaartje. Het is namelijk mijn verlangen te werken aan heelheid door te kijken naar de scheuren, de rauwe randen die je in het leven hebt opgelopen. Ik kijk nog eens goed, dwars door het kaartje, dwars door de woorden is een witte breuklijn zichtbaar, het is niet zo netjes, maar het is wel heel. Met mijn vingers beweeg ik het kaartje heen en weer. Ik probeer of het mij lukt de delen nog uit elkaar te krijgen. Het lukt niet het is muurvast. Doordat het kaartje is gescheurd en geplakt is het sterker geworden, steviger. De breuklijn is zichtbaar, maar het kan niet meer gebroken worden.
De metafoor
Ik ben geraakt, ik ben ontroerd, want voor mij is dit kaartje als een metafoor. Ook ik ben een mens met breuklijnen, ook ik was verscheurd. Ook ik heb lang geprobeerd dit weg te stoppen. Gelukkig heb ik de moed gehad het onder ogen te zien, te voelen, te helen. Ook ik heb mijzelf moeten leren omarmen inclusief mijn breuklijnen. Ook ik heb niet alles kunnen fixen, hoe graag ik ook zou willen. Maar door dit proces aan te gaan ben ik sterker geworden, veerkrachtig, kwetsbaar en weerbaar.
En nu jij
En jij? Hoe zit dat met jou? Welke breuken, pijn, verdriet, lelijkheid heb jij weggestopt? En wat doe jij om die delen die bij elkaar horen weer aan elkaar te verbinden? Ik daag je uit, ga zoeken wat je misschien diep verstopt hebt, verken, zie, houd vast, schuif aan. Deel je verhaal, deel je verlies, voel je pijn en verdriet en dat zal zijn net als het plakband, het helpt je om steviger en sterker te worden. Er is moed voor nodig, je zal je kwetsbaar voelen, ongemakkelijk, verdrietig, maar vertrouw erop aan het eind van deze reis ben je gegroeid, steviger en compleet.
Wil je vaker geïnspireerd raken met dit soort blogs? Meld je aan voor de nieuwsbrief die elke maand wordt verzonden. Meld je hier aan.