De kracht van delen en verbinden

Ik zie haar nog binnen komen, een jonge vrouw, ergens in de twintig. Ze gaat wat onwennig aan mijn tafel zitten. Ik schenk een kopje thee in en knik haar vriendelijk toe. Vertel eens wat brengt je hier is de vraag die ik haar stel. Tranen springen in haar ogen, want alleen deze afspraak maken is al spannend. Maar, zegt ze, het is nu tijd om aan de slag te gaan. Ik kijk haar aan en knik haar bemoedigend toe. Je bent meer dan welkom met alles wat er is.

Ze vertelt me dat ze weet dat ze meer in haar mars heeft, maar dat het er niet uitkomt. Hoe ze altijd conflict mijdend te werk gaat. Nooit haar grenzen aangeeft. Dat ze bang is om nieuwe dingen te doen. Dat ze worstelt met haar verlegenheid, fijngevoeligheid, gebrek aan zelfvertrouwen en perfectionisme. De prijs die zij hiervoor betaald is onzichtbaar zijn, vermoeidheid, frustratie.

Holding space

En terwijl ik naar haar verhaal luister zie ik hoe haar tranen een weg vinden naar buiten. Tranen van verdriet, onmacht, schaamte, frustratie. Ik ben aanwezig, sluit aan, biedt veiligheid, daag uit door te luisteren, vragen te stellen en mijn intuïtie te gebruiken.

Dromen

Wat is je droom, vraag ik haar? Ze antwoordt dat ze graag steviger in haar schoenen wil staan en zichzelf wil accepteren. Ze wil meer zichtbaar zijn door haar gedachtes en gevoelens te uiten, haar grenzen aan te geven of haar mening te formuleren. Ze wil uit haar comfortzone stappen en nieuwe dingen ondernemen. Ze wil complimenten kunnen ontvangen en wil openstaan voor een relatie. En terwijl zij haar dromen uitspreekt zie ik hoe haar ogen glinsteren.

Het delen van het levensverhaal geeft ruimte

Tijdens de volgende gesprekken deelt ze haar levensverhaal. De gewone en de ongewone dingen uit het dagelijks leven. Ik neem jullie mij naar een paar situaties uit haar levensverhaal, omdat we ontdekten hoeveel impact dit op haar leven nu heeft. Door stil te staan bij de impact hiervan is er ruimte ontstaan gedrag te veranderen of andere keuzes te maken.

Impact van alleen maar veiligheid

Ze vertelt namelijk hoe haar ouders aanwezig waren in goede en in slechte tijden en hoe zij haar veiligheid boden. Hoe haar ouders haar altijd goed bedoeld wilden beschermen tegen de pijn van falen en risico’s nemen. Ze ziet welke impact de woorden ‘doe maar niet joh’ hebben op haar leven nu. En hoe ze hierin trouw is aan de vrouwen uit haar familiesysteem, die net als zij geen risico’s durfden te nemen.

Tijdens onze gesprekken ontdekt steeds meer hoe ze gericht is op het creëren van een veilige setting voor zichzelf en daarmee onveilige situaties probeert te vermijden. En ze ziet steeds meer in dat ze door het willen voorkomen van falen haar eigen groei in de weg staat.

Impact van woorden

Ook vertelt ze over een stage, waar haar begeleiders in bijzijn van anderen de woorden ‘let maar niet op haar hoor, ze is verlegen’ uitspraken. Hoe ze deze opmerking herkende omdat ze in haar jonge jaren ook zo vaak hoorde: je bent verlegen. Ze vertelt hoe ze zich op haar steeds onveiliger ging voelen, in haar schulp kroop en zich ontzettend eenzaam voelde. Hoe ze niet meer durfde te leren en ontwikkelen en dat ze niemand vertelde van haar worsteling. Met als resultaat het falen voor deze stage. En ze ontdekt dat deze ervaring haar nu nog steeds onbewust beïnvloed, want ook nu nog liever terugtrekken dat zichtbaar zijn, altijd zorgen voor een veilige setting, risico’s vermijden zodat ze niet afgewezen kan worden.

Ze neemt afscheid van deze periode door het schrijven van een brief, ze deelt haar emoties en pijn, ze herziet haar overtuigingen. En door deze periode bewust aan te kijken en los te laten, kan ze weer anders verder: lichter, sterker en bewuster.

Impact van het volgen van haar hart

Ze vertelt over hoe ze haar hart heeft gevolgd door te kiezen voor vrijwilligerswerk in Afrika. Hoe ze zich daar thuis voelde en vrij. Hoe ze ontdekte dat ze hierdoor durfde te openen en allerlei initiatieven toonde. Met goed resultaat.

Als ik hier met haar over in gesprek ben, hoor ik de aanwezigheid van talenten, die ze nu in haar leven verstopt. Samen met haar spreek ik erover hoe ze deze talenten ook nu kan inzetten in haar leven. Het is een bron van kracht.

Een terugblik

En nu is het vijf maanden verder. Wat heeft dit coachtraject jou gebracht vraag ik haar. Ze antwoordt dat ze merkt dat ze steviger in haar schoenen staat, dat ze meer geaard is. Dat ze haar grenzen steeds meer durft aan te geven. Dat ze op haar werk haar mening geeft, ook al is deze anders dan de rest van het team. Dat ze van collega’s complimenten ontvangt en die aanneemt. Dat ze van collega’s en vriendinnen hoort dat ze meer zichtbaar is. Dat ze hierop doorvraagt, omdat ze nieuwsgierig is naar wat ze haar precies hierin zien doen. Dat ze zichzelf en haar rustige, introverte, gevoelige karakter heeft aanvaard en kiest hoe ze hierin voor zichzelf zorgt. Dat ze nieuwe dingen is gaan ondernemen, zoals creatieve opleidingen, omdat ze daar zin in heeft. Dat ze is gaan daten en nu merkt hoe open, eerlijk en anders ze zich nu durft op te stellen.

Ik ben er stil van, wat een stappen heeft deze vrouw gezet. Het laat zien hoe daadkrachtig en moedig ze is, hoe open en ontvankelijk ze was voor de gesprekken. Het laat zien hoe haar talenten en kwaliteiten altijd al aanwezig waren, maar bedekt waren door angst, verstopte emoties en impactvolle levensgebeurtenissen. En het laat zien hoe krachtig het is tijd te nemen om stil te staan, om daarna weer gesterkt verder te kunnen.